Czysty przypadek zdecydował, że Go poznałem. W drodze na wywiad, w samochodzie dyskutowaliśmy z Patrykiem, kolegą, fotografem, o tatuażach. I mojej prywatnej kupie co naklejono mi na moje własne plecy. Na moje własne, nieprzemyślane życzenie.

Na zawsze.... wolę myśleć, że na chwilę.. ; )

Niezrozumienie z artystą spowodowało, że w wieku...nienajmłodszym, kiedy to szaleństwa są dopuszczalne już mniej, popełniłem błąd, który coraz trudniej naprawić. Zrobiłem tatuaż (zrobiono mi - tak wolę myśleć, BA -  to nawet jest prawdą), który nie jest mój, nie do mnie należy, a jest u mnie na plecach.

Zachwytu nie wzbudza.

Ani mojego. Ani moich dzieci - te się go boją - rozumiem.

Ani nikogo kto na niego zerknie.

Piotr Szot spojrzał na moje barki, beznamiętnie, dotknąć tematu nie chciał. Zająć się raną na moim poczuciu estetyki i ciele nie zapragnął.

Nie widział chyba sensu by się podjąć jego naprawy. Tak przynajmniej wyczułem. Nie spytałem wprost. Dotąd.

Panie Piotrze. Panie Szot. Szkoda.

Rozumiem. Też bym nie chciał rzeźbić w g.... Dłubać w kupie po kimś.

Widząc jego minę zrozumiałem, że nawet nie mam co pytać, prosić.

Zdaniem Piotra tatuaż to sprawa intymna. To spotkanie dwóch ludzi. Dwóch wizji. Rozmowa. Podróż wspólna. Niekrótka. Słowo podróż to klucz. Piotr lubi bowiem podróże. Chętnie dziara na łonie przyrody. W tajskich świątyniach. Na plaży. Dba by te spotkania zlane krwią były miłe. By ten ból, często konkretny, był w otoczeniu, które go rekompensuje. Albo choć trochę uśmierza, odciągając uwagę.

Mieszka najczęściej w Polsce. Bo podróżuje dużo.

Mógłby z sukcesem tatuować wszędzie na świecie. Zatrudniać i uczyć swojej wrażliwości innych. Mieć wielkie, znane studio pełne ludzi, pracujących na niego i pod jego dyktando. Piotr chyba woli by świat przyjeżdzał do Bielska Białej.

Ludzie z Tokyo, LA, Nowego Jorku przylatują, czekając wcześniej w kolejce na termin. Odległy.

Ma coś takiego w sobie ten 30 letni chłopak, że warto z drugiego końca świata jechać by krwi upuścił. Farbę w zamian w skórze zostawił.

Ma dar, talent i magię w sobie. Spokój od Niego bije i harmonia. Brak ciśnienia i pozy. Ale i świadomość tego co potrafi. Skończył ASP w Gdańsku. Pracował w Berlinie, Londynie. Wszędzie chcieli Go na zawsze.

On pojechał za tą jedyną, co na zawsze ma być, jest, będzie do Bielska Białej. Drugie dziecko zaraz będą mieć lub mają. Szczęścia życzę. Codziennie. Ona-Żona ma w tej pięknej, acz nie metropoli liczną rodzinę. Przy dzieciach rodzina ważna, zawsze ktoś pomoże. Nie tylko przy dzieciach. "Jak popsuje się samochód to wujek Gienio reperuje. Po pięciu minutach jest z lawetą. Jak dziecko przeziębione to ciocia Gienia lekarka zbada. Zaradzi. Moja żona ma tu ze czterdziestu bliskich. Bliskich naprawdę" - mówi Piotr. 

Zapisać się do niego na dziarę ot tak nie można. Robi jakby casting na klientów. W kontakcie mailowym trzeba go czymś zainteresować. Sobą zachęcić. Wzoru zarysem. Bo gotowych projektów nie robi. Rozmawia z klientem poznaja się. Potem on siada i maluje co zrozumiał z człowieka. Live performence. Wspólne dzieło. Wspólna - słowo klucz - PODRÓŻ właśnie. Pracuje cztery dni w tygodniu. Reszta dla rodziny. "Dwóch obiadów nie zjem. Dwoma samochodami nie pojedę". Potrzebuje tyle, ile potrzebuje. Nic więcej. To ma być przyjemność. Twórcza więc czas na inspiracje potrzebny także. Potrafi Go sobie dać. Studio LAS w centrum gdzie się spotkaliśmy, jest już okrągłym namiotem w centrum lasu prawdziwego. Przyroda wchodzi do środka i nastrojowa muzyka, kadzidełka. Takie spa dla umysłu wykreował, bo dla ciała z rzadka bywa tatuaż przyjemną okolicznością. Chyba, że efekt raduje. Ostatecznie.

Ostatecznie mam nadzieję, że i z moich szaleństw na własnym ciele wyjdzie coś dobrego. Akceptowalnego przynajmniej. Wierzę w proces, w obraz wieleokrotnie poprawiany, co dalekim od pierwowzoru być może. Czarnego barwnika jednak niczym nie zakryjesz. Nie zamalujesz skóry białą farbą by zacząć raz jeszcze.

Szukając inspiracji, pocieszenia, ratunku w rozmowie z Patrykiem co ze mną w samochodzie na wywiad jechał -  przypomnę początek tej historii..... Usłyszałem o Piotrze zdań parę. Zobaczyłem na światłach stojąc, albo w korku, jego prace na instagramie. Zobaczyłem światło w swoim tatuażowm tunelu. Tak to jest zdolny, fajny artysta, człowiek co słucha i słyszy drugiego. Świetnie interpretuje ciało, wkomponowując w anatomie swoje niezapomniane wzory. Wykonałem kilka telefonów i numer do Piotr zdobyłem. Nie był w podróży. Był w domu w Bielsku. Zgodził się na rozmowę. A czy zgodzi się by mi dziarę zrobić???? ; ).. 

złapałem zajawkę, na vinyle, po spotkaniu z ludźmi, którzy o płytach wiedzą wszystko kupiłem gramofon i słucham muzyki. gdy słuchasz jej z radia, spotify muzyka jest w tle...

towarzyszy nam, ale jest obok jakby.

gdy wyjmujesz płytę rozpoczyna sie misterium, celebrujesz dzwięki, słuchasz i słyszysz. pięknie

taka sytuacja

okular - IC Berlin

buty - CONHPOL

skarpetki - missoni

zegarek - EDOX - dostępny w APART

koszula - RAGE AGE

spodnie - Rage AGE

szalik/apaszka - jhon varvatos

Dziesięć dni w Krakowie…Cudnych. Rozmowy. Długie po świt. Jak za młodszych lat. Filmy nieoczywiste. Niecodzienne. Prawdziwe okno na świat. Nie tylko filmowy. Okno otwarte szeroko niczym to na Franciszkańskiej kiedy Papież. Ten Papież. Nasz. Stawał. 

Okno na ludzi. Aktorów. Wrażliwców. Często niespełnionych. To była miła podróż w ludzkie pragnienia. Aspiracje. Ambicje. Szczegóły przedstawię wkrótce. Niebawem. W galerii tej czy innej. Na wystawie.

Na razie zobaczcie facetów. Z krwi i kości. Konkretnych.

Fabuluuz.

Jutro między 16 a 18 w TVN FABUŁA w Fabuluuz albo na player.pl

kiedy zechcecie

zdjęcia - Jarek Praszkiewicz 

miejsce - Plac Szczepański KRAKÓW

wydarzenie - NETIA OFF CAMERA

to rzeczywistość, której nie rozumiem. 

ogarniam sporadycznie.

nieszczególnie pożądam. wcale.

szukam w życiu jakości, kontentu, treści, wiedzy.

nie mam już czasu na bylejakość, na big brothera dla niemrawych.

On - Blowek - pokazał mi w tym coś nowego.....

Blowek bryluje w wirtualnym świecie. znakomicie..

dzięki niemu poznałem ten klimat pełen lików,

filmików, uśmieszków, lepiej,

nic to jednak dla mnie nie robi, oprócz spotkania z fajnym człowiekiem,

po prostu

i licznika, który bił nieustannie... w trakcie godziny, którą spędziliśmy razem w jego mieszkaniu, studio, miejscu pracy i "niewoli", więzieniu oczekiwań, sanktuarium fanów.

licznik bił po głowie, po oczach, po wyobraźni. 60 minut wystarczyło by kilka TYSIĘCY osób dołaczyło do grona Blowka fanów, fanatyków. To dla nich dupogodziny liczne długie spędza przed komputerem. Zna wszystkie nowinki z zakresu technologii, optyki, realizacji obrazu i dźwięku. Sam sobie nie tylko sterem, krętem, ale i gwiazdą, wydawcą, operatorem, montażystą. Człowiek orkiestra.

Wywołuje podziw. Choć jak na dwudziestoparo latka zaledwie, zdaje się być mocno zamknięty w sobie. Jego statystyki są za to otwarte, imponujace. Nie tylko dla marketerów, PRowców...

Na instagramie ma 686K fallowersów...

Na FB - 858K...

YT - 2 741 222 subskrybcji !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

czym żyje

co je

czego pragnie

jak pracuje

czego szuka

co go jara

co męczy

po co to wszystko  

odpowiedzi na te i inne pytania w FABULUUZ dziś....

już na TVN FABUŁA - niekoniecznie,

na player.pl owszem..

sprawdź proszę - warto zrozumieć fenomen

foty Patryk Bułhak

wchodzisz do jego świata, galerii, pracowni i nie chcesz wyjść. marzysz by zostać. na zawsze. niepokój czujesz, co daje energię do życia, większą niż harmonia. choć śmierci w jego pracach sporo. fenomen. chciałbym mieć wszystkie jego prace. musiałbym ukraść. tani nie jest. jakość musi mieć cenę. ja to rozumiem a Ty?

nie będę pisał i pisał. słowa nie oddadzą energii, którą czujesz, gdy zobaczysz jego twórczość, gdy zobaczysz jak i gdzie pracuje. ile trudu, syfu i kurzu musi przemielić by zrobić co chce zrobić.

wszystko musi się zacząć w głowie. od myśli, pomysłu, emocji. pcha go konieczność, potrzeba zabierania głosu, wyrażania sie. 

gdy już wie co chce zrobić, myśli jak i robi, planuje jakie emocje chce wywołać.

satysfakcję ma największa, gdy uczuć, które wywołuje u odbiorcy nie przewidział.

gdy jego wizja artystyczna, rodzi falę skojarzeń u widza, których on sam - jako twórca - nie przewidział. wcale. zaskoczył widza i siebie. widza reakcją.

zdjęcia - Patryk Bułhak 

miejsce - galeria Tomasza Górnickiego - okolice Warki

www.goornicki-rzezba.pl

zobacz program FABULUUZ - TVN Fabuła  - 25.04 - g.11.00

Działa. Trochę to trwało, ale już, w końcu, wreszcie.... wystartowała.

Galeria Warszawa Wschodnia  -  ma dawać szansę różnym twórcom na prezentacje swoich talentów. Nie tylko fotograficznych. Choć w założeniach - GWW - to miejsce do prezentacji fotografii właśnie.

Wernisaż wystawy, pierwszej w tym miejscu wyraźnie ukazał, że i o inne aspekty sztuki dbać będą.

Muzyka świeża zagości. Prezentacje młodych kapel, artystów. każdorazowo się pojawią.

Na początek Yóga. Trio zachwycające, subtelne i dzikie. Jakieś. Z Katowic rodem chłopaki.

Kulinaria - zawsze na poziomie w tej przestrzeni więc nie ma co pisać. Kto próbował wie doskonale. 

Trunki - DICTADOR - trudno o lepszy polski akcent w świecie wrażeń procentowych.

Sztuka od początku istnienia restauracji gościła w Soho w Warszawie Wschodniej. Na talerzach.

To co Mateusz Gessler, Robert Kadziela i ich ludzie robią to kulinarny artyzm na najwyższym poziomie. Do spragnionych wrażeń gości postanowiono wyjść z propozycją dodatkową. Artystycznym deserem. Na ścianach serwowanym.

Kilkadziesiąt prac znalazło ekspozycję w nieoczywistych ceglastych, aczy pustych dotąd wnętrzach.

Kilka miesięcy rozmów, dyskusji, przygotowań, kilka dni montażu, profesjonalnego oświetlenia, wybór prac, rozmieszczenie, oprawa - kuratorska robota. Wydruk prac, ich montaż i już... reszta zależy od odbiorców, gości. Od Was.

Powstała galeria w miejscu, gdzie w sposób naturalny, przy codziennych sytuacjach jak śniadanie, obiad, kolacja, wino, kotlet, sałatka, rozmowa, spotkanie z drugim człowiekiem można i z fotografią obcować. 

Jest niejako przy okazji. Nienachalna. Obok. Wpływa na nas, oddziałowuje nawet jeśli sobie nie uświadamiamy. Jest nam przyjemnie.

Jak zasmakuje można ją zabrać na wynos www.wallartnow.eu.

Co się spodoba można zakupić na stronie. Pod własne wnętrze dobrać artyste, zdjęcie, wielkość i oprawę.  Główny partner projektu Galerii Warszawa Wschodnie pomoże w każdym detalu.

WallArtNow to platforma, na której różnorodne prace, nie tylko polskich fotografików, znaleźć można.

Z portfolio WallArtNow właśnie wybrano prace francuskiej fotograf - FRANCOISE GAUJOUR zrobione między innymi w Boliwii i polaka - Patryka Bułhaka - zrealizowane w Iranie.

Zaczęto bez szoku. Wstrząsu. Poruszenia nadmiernego. Bez prac, które krzyczą, komunikują poważne treści.

Zaczęto łagodnie. Ładnie po prostu. Przyjemnie.

Kolejne wystawy zaczną ponoć szeptać.

Wystawa po wystawie mówić głośniej. Trafiać w serce i do głowy.

Zobaczymy... zaobaczcie i Wy proponuję wpadając na ośmiornicę ala Adrian, przy okazji zerkając na ściany. Najlepiej wieczorem, gdy oświetlenie podbija wyraźniej fotografię.  Jutro w co za tydzień o 11 między innymi relacja wernisażu.

FRANCOISE GAUJOUR    

Artystka francuska. Karierę zaczynała od pracy reporterskiej. Podróże są wielką inspiracją w jej pracy. Na wystawie prezentuje cztery cykle: “Lost Planet”, “Sky Mirror” oraz “Beyond The Clouds” zrealizowane na płaskowyżu Altiplano w Boliwii, a także “Furrow”, który narodził się w Saint-Malo na wybrzeżu Francji.

"Poprzez fotografię chcę pokazać jak kruchy jest człowiek, stający wobec natury. Chcę uchylić okno na świat. I zaprosić do ucieczki. Kocham piękno. Wierzę, że często manifestuje się niespodziewanie. Również jako prostota." 

PATRYK BUŁHAK    

Laureat konkursu dla najbardziej utalentowanych debiutujących fotografów 'DEBUTS' 2016. Na wystawie prezentuje fotografie zrealizowane w Iranie: cykl dyptyków prezentujących krajobraz kraju oraz serię “Bandari women” zrealizowaną na terenach zamieszkiwanych przez społeczność nazwaną "ludźmi wiatru".

"Wyprawa do Iranu była dla mnie Europejczyka próbą odnalezienia
i umiejscowienia się w obcej kulturze. Zwracając uwagę na rzeczy proste, chciałem zrozumieć, co jest ważne dla mieszkańców tego kraju".  

na 3 zdjęciu - autorzy zdjęć

na ostatnim - Paulina Rydgier, MAciej Wietczak z WallArtNow którzy wykonali fantastyczną niełatwą pracę. podziękował.